کــار کفـــر دل چـــو در میخــانـــه هـــا بـالا گـرفـت

تـــرســــم از مسجــــد ریـــا آیــــد مسلمانش کند!

***

به راه عشق رفتن چون که تنهایی خطرها داشت

به همـــراه دل خود ، اشـک و ســوز آه هـم بردم!

***

بیـــوفــــایـــی هـای او را خــوش تلافی می کنم

گـــر رود از دیـــده ام ، من هم ز یــادش می روم!

***

مـــا به استقبـــال یــار از خویش بیرون رفته ایم

دل تپیــــدن ها صـــدای گام هــای عشـــق بود!

***

بــــا امیـــد ایـن کـــه روزی مـــرگ بیـــدارم کند

خـــواب راحــت می کنم در سایه ی دیوار عمر!

***

ســـردار صـــف عشـــق چــو منصـــور نگردی

مــــردانــــه اگــــر بــــر ســـــرِ داری نخرامی!

***

چــــون دزد کـــــه در بــــــاغ رود از گــــذر آب

از مـــویـــــرگ تــــاک به میخــانـه توان رفت!

***

بـــه بــــامــــداد ازل روز من قضـا و قـدر دید

سیاهی از شب یلـــدا گرفت و داد به بختم!

***

تنهای تنها می رود تـــا کــــوه از جــا بر کَنَد

باورکنید ای دوستان،فرهادشیرین می زند!

***

در محفلی که مـــی را حــرمــت نگه ندارند

دورِخُم شکسته ، پیمانه های خالی است!