مکن ای مرد دانا زن ستیزی

که بر چشمت رود ناگه سه تیزی

یکی تیزی زند همسر به چشمت

دو دیگر مادرش تا پر بریزی!

***

چنین فرمود حاجی شیخ خوش دست

بـــه تنبیه زنان باید کمر بست

زنان را کرد باید گاه تنبیه

که این خود مایه ی نظم است و تنزیه

اگر زن کرد در منزل تمرّد

چه هنگام تأهّل یا تجرّد

بزن او را که زن خود فعل امر است

کتک زن را مهنّاتر ز تمر است

بزن زن را نه اما وحشیانه

مپاش از هم اساس آشیانه...

***

من اما نیستم با او موافق

که حاجی شیخکی باشد منافق

بلانسبت مگر زن چارپایست

که او را با کتک تنبیه بایست؟

زنان ریحانه ی باغ حیاتند

که اغلب راه حلّ مشکلاتند

نبخشاید خدا آن را که فرمود

بزن زن را که امری نیست مردود

ز دامان زنان معراج رفتند

و اغلب هم پی تاراج رفتند

هزاران تا هزاران مرد واجد

که اغلب هم نبودستند ماجد

غرض در این جهان سفله پرورد

که زن شایسته تر باشد ز هر مرد

اگر خایم به دندان آهنی را

ز خود هرگز نیازارم زنی را.