نور خورشید   یقین   از   چشمه ی       خاور دمید

روح   سیال   حقیقت   در  رگ              باور دمید

بلبل   از   دست   شقایق  باده ی شبنم   گرفت

در   دل   مرداب     عمرم   شاخ        نیلوفر دمید

پیر   ما   کز  دانه ی  ایثار  بر کف سبحه  داشت

روح  پاک   ناب   وحدت  بر  تن          ساغر دمید

در   میان   عرصه ی کفر وحقیقت جهل وعشق

یار   ما      گلواژه ی تکبیرش   از     حنجر دمید

بارور   با   قطره های  خون    جانبازان  ز  خاک

لاله های  آتشین  با   ساقه ی       خنجر دمید

لحظه هامان زنده از نورحقیقت گشت و عشق

تا   که   خورشید  سعادت   از دل سنگر دمید

بر   همای   همت  ما   شهپراز«لا» بسته اند

با  عروج  هر  شهیدی   بالها    زین   پر  دمید.