افتاده   اگر    پای   تو     در   چاله     مخور غم

تا   اوج   فلک     رفته  تو  را  ناله      مخور غم

معمار    ازل    گر   عوض      شمش   طلا  داد

بر   دست   تو   از  مال جهان  ماله    مخور غم

در   عقد   نکاح   تو    در  آورده  اگر        چرخ

دوشیزه    ولی   یکصد و ده  ساله   مخور غم

محروم   گر از  ارث   پدر   گشتی  و      دادند

از   سهم   تو     حتی   به پسرخاله مخور غم

در   آغل   دنیا       ز      دغلبازی         ایام

شد    گاو    تو   تبدیل  به بزغاله    مخور غم

شد   در   حبشه  کشته اگر  فردی و  افتاد

در   خانه ی    تو    آلت    قتاله     مخور غم

گر   ساکن   آباده ای  و    شغل     شریفت

تعیین   شده   در   بندر چمخاله   مخور غم

گر  طنز  تو «شاطر»* که بود قند   فریمان

حتی   نپسندند    به     بنگاله    مخور غم .

*«شاطرحسین»اسم مستعار و تخلص من در شعرطنز است.بااین تخلص سالها در مجلات گل آقا قلم زدم.یعنی عضو تحریریه ی گل آقا بودم و در صفحه ی شش مجله ی هفتگی ستونی ثابت داشتم.