به درد عشـــق تو یک عمــر مبتلاست دلم

به هر چه رأی تو باشد بـه آن رضاست دلم

طبیب من چو تو باشی ، شفاست رنجوری

رهیــــن منّــــت هـــر درد بـی دواست دلم

گهی اسیر به موی تو هست و گاه به روی

خـــدا گواست ندانم کــه در کجاست دلم؟