آن پــــری غیـــــر از خیــال دشمنــی در سـر ندارد

دور از او شـــو کـــه از خـــــون کسی بگـــذر ندارد

ای مسلمان زاده با اوقصّه ی محشر چه خوانی؟

کافـــــر مطلـــــق مکافـــــات عمــــل بـــاور ندارد

روز و شب از دست آن قــامـت قیامت در دل خود

محشری دارم که شورش عرصه ی محشر ندارد

مهربانی هـر چـه بـا او می کنم ســودی نبخشد

جـز ستمکاری تــو گویـی شیـــوه ای دیگر ندارد

ایـــن غــــزال مســـت ، آییـــن وفــــاداری نداند

ویـــن نهال حســن ، غیر از نـا امیـــدی بر ندارد

گر چه با من بـــر سر مهـــر و محبـت نیست اما

هـر که می خواهد بـــد او سـر ز بالین بر ندارد

می کشاند بــا تقلّا خــویش را بر بام عشقش

مـــرغ طبــع خستــه ام هر چند بال و پر ندارد.