هر آن که بــــرد سلام مرا به نـزد تبــ ـــ ــر

بگویدش که به جــز دوریــت ملالی نیست

بیـــا وگر نـــه زمستـــان چـــو بگــذرد دیگر

تو را به فصـل دل افروز گل مجالی نیست

ز من مپرس ، بپرس از کلاغ عــاشــق کاج

اگر چه پاسـخ او غیـــر قیل و قالی نیست

به قیل و قال به هر حال با تو خواهد گفت

به لحن پیــر تبرزن ، اگر چه حالی نیست:

نثــــار هیچ درختــــی در این غــریــب آباد

سلامی از طرف چشمه ی زلالی نیست.