ای خفتـــــه در سکوت شبانگاهی

بیدار در سکوت شبانگاهم

همـــراه گریـــه هــای ملالـــت بار

همراز درد و همسفـر آهم

***

ای شاهکار بکر خداوندی

این جا دلـــــم به یـــاد تو می لرزد

در وا نکردم از غم تنهایی

خوابم هـــزار حلقــــه چو بر در زد

***

بازآ دوباره تا که بهاران را

باز آوری به شهــــر و دیــــــار من

تنها تویی تو قاصد آزادی

تنها تویی نــــویــــد بهــــــار من

***

اینجا کسی نه فکر غزلخوانی

اینجا کسی نـــه بر سر دلداریست

اینجا به گــوش عاشق آزادی

تکـــرار حـــرف بنـــد و گرفتاریست

***

عــزم سفـــر دوبــــاره نخواهم کرد

شاید بیایی ای به سفر رفته

آنک بیـــا که کاســــه ی صبـــر من

ای یار همپیاله به سر رفته

***

شعرم حکایت غم و اندوه ست

غمنامــــه ای بــه وسعـــت تنهایی

تکتاز شهر قـول و غزل گردم

گویند اگر دوبـــــاره تـــــو می آیی.

(*ســــروده ای از دهــــــــه ی 60 )