ســـــــری کـــــه ســــــــروری کائنـــــات بـــــا او بود
ز نــــاسپــاســــــــی امّــــت بــــــه روی زانـــــو بود

دلی کــــه مخــــــزن اسـرار غیـــب بـــود و شهـــود
شکستـــــه از غـــــــم یــــــار شکستـــه پهلـــو بود

گـــل محمّـــــــــدی گلشـــــــــن جــــــوانمــــــردی
کــــــه داغـــدیـــده ی یــــــاس کبــــود خوشبو بود

فـــــدای آینـــــه ی «هـــل اتــی علــــی الانسان»
کـــــه از بــــــرای بشـــــر جـــاودانــــــه الگـــو بود

فنــــا کننــــده ی باطل کـــــه در قلمـــــرو حـــــــق
بــــــــرای خاطــــــــر اسلام در تکـاپــــــــــو بــــــود

بـــــه روز عـــــدل مجسّـــــــم ببیـــن چـــه آوردنــد
جمـاعتـــــــی کـــــــه طلبگارشــــان تــــــــرازو بود

خلافــت و فــدک از اوی و همســـرش شــد غصب
کـــــه دوره دوره ی دیــــــن پـــوستیــــــن وارو بود

علــــــی نبــی نــــه ولی نــــور چشم جمله رسل
علــــــی خــدا نــــه ولــــی بهتریـــن خــداجــو بود

علــــــــی یگانــــــه ی اعصـــار در قلمـــروعشــق
علـــــــی تجلّـــــــــــی دادار از فــــــراســــــو بود

خوشا کسی که چو من ورد صبح و ظهر و شبش
هماره زمزمــه ی یـــاعلــــــی و یــــاهــــــــو بود.