بر سر  در   جنات     نوشتند        ملایک:

اینجا  پی    سرچشمه ی  اعجاز نگردید

حاجات شما  در  کره ی ارض     بر آید

در عرش   مر این  موهبت احراز نگردید

جایی   بشتابید   که   جبریل امین   را

جز  عرض ادب روز و شب ابراز نگردید

خاک در آن  خانه   ببویید    که     آنجا

کس   جز به ولا برتر و   ممتاز  نگردید

وز عشق  بگیرید   مدد  تا که   بدانید

این عقده  به انگشت خرد  باز نگردید

هان!گوش سپاریدبه گلنغمه ی ادراک

حیف است  اگر   واقف این رازنگردید

هرکس  که در  خانه ی زهراوعلی زد

از  محضرشان دست  تهی باز نگردید

پایان نپذیرفت جهان   جز به   ولاشان

آنگونه  که صبح  ازل    آغاز   نگردید .