شلال گیسو که رها می کنی پرنده در دوگانه ی خود شک می کند آبشار در رکوع هماره اش «وان یکاد» می خواند و شاعر کجاوه ی احساسش را تابوت آرزوها می سازد *** ای تو همیشه خوب! لبخند کدام غزل را سنجاق قصیده ی گیسوانت کنم؟
تاریخ : یکشنبه 99/2/7 | 8:23 صبح | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر
