ای پردگیان شاهد گل منظر ما کو؟
یاس و سمن و سوری و نیلوفر ما کو؟

آفت زده نخلی شده ایم از بد تقدیر
ای باد صبا شاخه و برگ و بر ما کو؟

پژمرده شد از صرصر بیداد ، خدا را
در گلشن امّید ، گل باور ما کو؟

میخانه خراب است چو دلهای خماران
آن ساقی و آن باده و آن ساغر ما کو؟

سیمرغِ به تنگ آمده از محنت عقلیم
تا قاف جنون قدرت بال و پر ما کو؟

تا باز برآییم و بمانیم چوققنوس
آن آتش بنهفته به خاکستر ما کو؟

در عرصه به جولان شده روباه دغلکار
شیر نر آزاده و نام آور ما کو؟

در جبهه ی ایثار و فداکاری و اخلاص
همرزم وهم اندیشه وهمسنگرما کو؟

در کوه دماوند به بند است فریدون
ای سوته دلان کاوه ی آهنگر ما کو؟

آن دست گشاینده ی افسار مذلّت
تا افسر عزّت بنهد بر سر ما کو؟