چشم - شعله ی آواز

دو چشم روشــن اگرنیستم چه غم که خدا

دلــــی بـــــه روشنـــی آفتــاب داده مـــرا

درخـــت بــارور بـــــاغ شعـــر و معرفتم

که چشمه ی هنر و عشــق آب داده مــرا

***

دوچشم روشن اگرنیستم چه غـم که زبان

در این دیارخموشان چراغ راه من است

به دستگیــــری احبــــاب احتیاجم نیست

عصای شعردراین خاکدان پناه من است

***

مـــن از نگـــاه دل نــــوربـــار می بینم

تمام منظــــره های قشنــــگ دوران را

طلـــــوع رویــــش گلهــای باغ زیبایی

ستاره های شب آسمــــان کاشــــان را

***

مـــن از نگاه دل نـــــوربــــار می بینم

کبوتــری که بـه منقـــار برگ گل دارد

پرستویــی کـه در آفــاق اوج می گیرد

فرشتـــه ای که گل پامچــال می کارد

***

اگرچه نیست مـرا چشم پر فروغ اما

دلم به روشنی دیدگان خورشید است

به زندگانی بی نـورخویش می سازم

که چشم شعر،مراچشمه های امیدست.

تاریخ : یکشنبه 99/9/23 | 8:17 عصر | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر