چتر گشوده ی طاووس
زیر باران پروانه
نقاشی بهار.


نوید آمدنت را به گوش گل گفتم
شکفت وعطر پراکند و چتر گستر شد

تو آمدی و بهار آمد و زمستان رفت
صفای هر قدمت  عشق بارورتر شد.


مبارک باد بر تو عید نوروز
لبت خندان دلت بر غصه پیروز

ز دیروزت بود امروز بهتر
بود فردای تو بهتر از امروز.


آن سوی کویرهای دور از باران
در دامنه های نوظهور از باران

قدری بنشینیم و نفس تازه کنیم
صبح گل سرخ در عبور از باران


بهارانی که عشقش در کنار است
به دامانش گل و یارش هزار است

به هر جا رو کند با نقد شادی
خریدار دل امیدوار است.


بهاران می رسد در باغ در گلخانه در خانه
به روی عاشقان بگشاده رو در می گشاید گل

توهّم می زند با دیدن بلبل که پنداری
کبوتر می شود در آسمان پر می گشاید گل.