عاشقــان را گـرچـه داغ دل بـود ، تشویش نیست

جــز چـــراغ لالـــه شمــع خـانـه ی درویش نیست

خـــواب شیـــریـــن من از کابـوس چون گردید تلخ

خوب دانستم که نوشی در جهان بی نیش نیست

هـــــر دلـــی کز بخت بـــد پیچیــــد در طـــول امل

فرصت او را غیـــر مــــدّ آه حســـرت پیش نیست

در دل عشــق آشنـــایـــــم رفت تــــا خـار هوس

در کنـــــار نفس دیدم دشمنی جز خویش نیست

دل زمقصدچون که غافل شدچه حاصل جستجو

لفظ از معنـــا تهی جـــز خــطّ مبهم بیش نیست

وصل جانان گرچه ممکن نیست با یادش خوشم

گرچه وصف العیش نصف العیش شرط کیش نیست

خوش عمل شد پیرو صائم در این معنا ک گفت:

طالب عنوان و شهرت مــرد دور اندیش نیست.

هر کسی کار و عار و بار خودش

فصـل پاییــــز و نـــوبهـار خودش

می کند-چون کـه چوب برداری-

گربه دزده حســاب کار خودش!

بـــه آییــن محبــت ، عشــــق بــایــد راستین باشد
که عشـــق راستین ســرمـایه ی دنیا و دین باشد

غرض گــر خـــوردن آب است رفـــع تشنه کامی را
چه فرقی می کند ظرفی بلورین یـا مسین باشد؟

دل دیـــــوی اگــر از بنــــد غـــــم آزاد خواهــد شد
چه باک ار حلقه ی دست سلیمان بی نگین باشد؟