سیــــل اگر آمــــــد تمــــام مملکــــت را آب بـرد

زیر کرسی شیخ ما با آیةالکرسی خوش است!

::           ::      ::                 ::           ::                ::          ::   

سفــــره ی هفــت سیــن سال جدید

بــــود کامــل که سیــــن سیــــل آمد

این نه آن سفره ای که برکت زاست

وین نــه سینی که بـــاب میـــل آمد!

روزی هــزار مــرتبه می میرم از برات

از بهر من نشد که تو یک بار تب کنی!

شبـی که همـــره مــــا آمدی بـــه میخانه

شراب های کهن ســـاقـــی فطـن رو کرد

ز چاک پیرهنت غنچه غنچه گل می ریخت

سحـــر که محتسب آمــد دهان ما بو کرد  !

من رونــق تـــولیـــد نمی دانم چیست

جز مصــرف جــاویـد نمی دانم چیست

از بس که عزا گرفته ام هر شب و روز

اصلآ به خدا عیــد نمی دانم چیست؟!

ای دگرگون کننده ی دلها
نام نیک تو شمع محفلها

نوربخش از جمال بی چونی
دیده ها از تو در دگرگونی

ای که تدبیر می کنی شب وروز
نور نام تو جان و دل افروز

زیر و رو از تو حال وسال همه
نظر از لطف کن به حال همه

خود بگردان به مرحمت امسال
حال ما را به بهترین احوال

*** *** ***
روسیاه آمدیم و شرمنده
به سراغ تو ای نوازنده

همگی را به لطف رحمانی
بنواز آنچنان که می دانی

عفو فرما اگر خطا کردیم
مثلا کار نابجا کردیم

گامها در مسیر قول زدیم
قول دادیم و زیر قول زدیم

یا که دادیم طیّ سال کهن
خلق را وعده ی سرخرمن

مستمندان ز خویش آزردیم
نانشان خورده آبشان بردیم

تندخو در محلّ کار شدیم
بنز هم بیش و کم سوارشدیم

نیز کردیم ضمن کم کاری
دیگر آزاری و خود آزاری

چه بگویم چنان چنین کردیم
جورها با مراجعین کردیم

شاد از پستهای جوراجو
ر دوسه فرسخ شدیم ازحق دور

همه گفتیم بی غم و اکراه
کار ما هست خالصآلله

گه به توریه گاه با تقیه
راههامان جدا شد از بقیه

همه کردیم نقش خود انکار
در عمل بالعشیّ والابکار

عمل البته از شقوق بدش
که لشوشند جمله در صددش

*** *** ***
ای بهار آفرین گل پرور
لطف کن از گناه ما بگذر

بکش ای مهربان دائم ما
قلم عفو بر جرائم ما

کاسه بشقاب جمله رافی الحال
پر و پیمان کن ازغذای حلال

ضعفا را توان مالی ده
نمره ی انضباط عالی ده

مرحمت کن به اغنیا قدری
کف بخشنده سعّه ی صدری

*** *** ***
من و یاران شاعرم دربست
کرتیم ای کریم بالادست

انبیایند پیش ، پس مائیم؟
با شما قوم و خویش پس مائیم

خویش خود را نواز با انعام
که نبوده ست و نیست کالانعام

گرچه فرموده ای تو ای معبود
انّ الانسان لربّه لکنود *

ما نه از خیل ناسپاسانیم
گوش ابلیس کر ز خاصانیم

ما کجا عن صلواتهم ساهون**
در صف  یتّبعهم الغاوون ***

مپسند ای عزیز دل ما را
رانده یا مانده پا به گل ما را

از تو خواهیم عمرطولانی
با مزایای فوق انسانی

هریکی صد نه بل صدوسی سال
شادمان بالغدّو والآصال

بعدهم چون که زین سرارفتیم
کلّنا در بهشت جا رفتیم

دوست داریم تا به خوشحالی
فادخلی عبادی **** از عالی

بشنویم و بهشت مست شویم
بی خیال هر آنچه هست شویم

*** *** ***
بارالها به حقّ هشت و چهار
جمع ما را به خویش وا نگذار

ملت سرفراز ایران را
وکلا را و هم وزیران را

دانش و بینش دوچندان ده
دل مسرور و لعل خندان ده

لطف کن بی نیاز غیرشویم
همگی عاقبت بخیر شویم

زیر لب می کنیم هی تکرار
و قنا ربّنا عذاب النّار.
__________
*عادیات:6 **ماعون:6 ***شعراء:224 ****فجر29